Przypadkowo znalazłam sekretny telefon mojego męża w spłuczce toalety. To, co tam przeczytałam, sprawiło, że krew mi zamarzła

Kiwnęłam głową, przełykając ślinę. „Tak, już czas”.

Minuty mijały jak godziny, aż w końcu wszedł Matt, trzymając Lolę za rękę. Zatrzymał się jak wryty, jego twarz straciła kolor, gdy nasze oczy się spotkały. Lola, błogo nieświadoma, obdarzyła mnie uprzejmym uśmiechem. Odwzajemniłam go spojrzeniem, które mogło zamrozić ogień.

„Matt, kochanie” powiedziałam, wstając i podnosząc szklankę „wznoszę toast za ciebie”.

Restauracja ucichła, widelce i noże zamarły w powietrzu. Matt wyglądał, jakby chciał, żeby ziemia go pochłonęła. Uśmiech Loli zgasł, pojawiło się zamieszanie.

„Za mojego cudownego męża” ciągnęłam pewnym głosem „który myślał, że może oszukiwać i ujść mu to na sucho”.

Wokół nas rozległy się westchnienia i szepty. Twarz Loli zrobiła się czerwona jak burak, a ona zrozumiała. Matt próbował przemówić, ale nie wydobył z siebie ani jednego słowa.

„Jenna, ja…”

„Zaoszczędź” przerwałam, podchodząc bliżej. „Lola, poznaj mojego męża”.

Lola szeroko otworzyła oczy. „Co?”

„Poślubiona” – powiedziałam, wskazując na Matta. „Dla mnie”.

Podeszłam do ich stolika, wyciągając z torby telefon na kartę. Kładąc go przed Mattem, uśmiechnęłam się z politowaniem. „Następnym razem znajdź lepszą kryjówkę”.

Matt otworzył i zamknął usta jak ryba wyjęta z wody. Lucas zrobił krok do przodu, jego obecność była imponująca. „Matt, żebyś wiedział, Jenna jest doskonale świadoma swoich praw”.

Matt spojrzał na Lucasa, a potem z powrotem na mnie, z paniką w oczach. „Jenna, proszę, porozmawiajmy o tym”.

Pokręciłam głową. „Już nie rozmawiamy, Matt”.

Satysfakcja z widoku jego wiercącego się ciała była intensywna, ale jeszcze nie skończyłam. Odwróciłam się do Loli. „Przykro mi, że musiałaś się dowiedzieć w ten sposób. Ale zasługujesz na to, żeby poznać prawdę”.