Dlaczego nie należy gotować brokułów

A teraz porozmawiajmy o minerałach: potas, fosfor i mangan to tylko niektóre ze skarbów, które oferują nam brokuły. A co z witaminami? Porcja 200 g pokrywa nasze dzienne zapotrzebowanie na witaminę C i witaminę K, a także ponad połowę zapotrzebowania na kwas foliowy. Krótko mówiąc, jest to proste danie, ale warte swojej wagi w złocie.

CZYTAJ TAKŻE
5 najbrudniejszych rzeczy w Twojej kuchni
Jednak jednym z najlepiej przebadanych składników brokułów jest obecnie sulforafan, silny przeciwutleniacz, który wykazuje właściwości przeciwnowotworowe i ochronne przed chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera i Parkinsona.

Dlaczego lepiej nie gotować brokułów przez długi czas
Jednak wszystko to może zostać utracone w trakcie gotowania. Witamina C jest tą, która traci najwięcej w wysokiej temperaturze. Podczas gotowania duża jej część ulega zniszczeniu lub zostaje utracona w wodzie, ale w trakcie gotowania traci się również znaczną ilość sulforafanu.
W efekcie ryzykujemy, że zjemy talerz warzyw, które zawsze będą niskokaloryczne, bogate w błonnik, ale ubogie w mikroelementy. W tym momencie możemy pomyśleć: „Wypiję wodę po gotowaniu”. Oczywiście nie jest to najlepszy napój do picia, ale można jej użyć do gotowania zup. Problemem pozostaje jednak fakt, że podczas gotowania część mikroelementów ulega zniszczeniu.

Jak przygotować brokuły?
Jak więc możemy przygotować brokuły? Jedzenie ich na surowo może być świetnym pomysłem. W wielu krajach brokuły spożywa się w takiej postaci – na surowo i chrupiąco, aby zachować jak najwięcej składników odżywczych bez żadnych strat.
Jeśli jednak nie przepadasz za jedzeniem ich samych, nie martw się: możesz zdecydować się na delikatniejsze metody gotowania, takie jak gotowanie na parze. Metoda ta pozwala zachować nienaruszoną strukturę brokułów, wzmacniając ich smak i chroniąc ich właściwości odżywcze. Ograniczając bezpośredni kontakt z wodą, możesz zachować większą ilość witamin i minerałów.